Zilveren Chac Mool-standbeeld

Chac Mool is de term die wordt gebruikt om te verwijzen naar een bepaalde vorm van pre-Columbiaanse Meso-Amerikaanse sculptuur die een liggende figuur afbeeldt met zijn hoofd 90 graden van voren gericht, steunend op zijn ellebogen en een kom of een schijf op zijn buik. Deze figuren symboliseerden mogelijk gedode krijgers die offers aan de goden brachten; de kom op de borst werd gebruikt om offergaven te houden, waaronder pulque, tamales, tortilla's, tabak, kalkoenen, veren en wierook. In een Azteeks voorbeeld is de houder een cuauhxicalli (een stenen schaal om geofferde menselijke harten te ontvangen). Chacmools werden vaak geassocieerd met offerstenen of tronen. Azteekse chacmools droegen waterbeelden en werden geassocieerd met Tlaloc, de regengod. Hun symboliek plaatste hen op de grens tussen de fysieke en bovennatuurlijke rijken, als tussenpersonen met de goden. De chacmool-vorm van beeldhouwkunst verscheen voor het eerst rond de 9e eeuw na Christus in de vallei van Mexico en het noordelijke schiereiland Yucatán.